Program Festiwalu

Katalog

Niedziela - 24 września 2023

• Arti Grabowski „Dreamliner”- performance gościnny
  
  

AGORAFOBIA: irracjonalny lęk przed przebywaniem na otwartej przestrzeni, wyjściem z domu, tłumem, miejscami publicznymi, samotnym podróżowaniem.
Mój sąsiad jest emerytowanym profesorem, który cierpi na tę chorobę. Swój wolny czas spędza głównie na balkonie na trzecim piętrze, z którego nie ma ucieczki. Balkon jest jego jedynym bezpiecznym portalem komunikacyjnym ze światem zewnętrznym. Gorącą sceną, z której deklamuje swoje traktaty, obwieszczenia dla sąsiadów i moralizatorskie ostrzeżenia dla całego świata. Z tych dwóch metrów kwadratowych daje koncerty i popisy poezji wizualnej wzbogacone nietuzinkową choreografią balkonową. Drzemie w nim potencjał na przywódcę rewolucyjnego, ale niestety nie jest w stanie wyprowadzić ludzi na ulice. Performance dedykuję jemu.

• Teatr Rajstopy, Bardzo Brzydki Spektakl o Miłości
  
  

Co to w ogóle jest kochanie, o co w tym wszystkim chodzi, po co, komu to potrzebne? Takie właśnie pytania o miłość zadaje sobie większość ludzi na świecie, od kiedy pierwszy raz zdarzyło się nam coś takiego poczuć.Bo niby już wszystko zostało powiedziane,na każdy z możliwych sposobów, ale nie z każdej możliwej perspektywy, więc my chcemy pokazać Wam miłosny pierdolnik z naszych głów, żołądków i innych miejsc w ciele. Przedstawić Wam naszą perspektywę. Pokażemy więc Wam to, co dla nas jest w kochaniu i tych różnych rzeczach, które dookoła niego. Różne fajne i niefajne i trudne i śmieszne. Różne. Zapraszamy do naszej poetyckiej mikroopowieści. Historyjki o tym, co w nas i w naszej bańce świata.

• Mo Tomaszewska, PRZEPŁYWY
  
  

Żywioł wody ma potężną, hipnotyzującą moc transformacji emocji. Przepływy to medytacyjny performans otwierający pole do dialogu o płynności płci i stawania się ciałem wodnym. Działania wokół świadomości własnego ciała pozycjonuję w nurcie hydrofeminizmu. W trakcie akcji ruch przeplata się i synchronizuje z warstwą audialną, w której pojawiają się przetworzenia miarowych

dźwięków wody, kropli i oddechów. Inspiracją do akcji jest moment odczuwania przeze mnie pełnego zanurzenia ciała w wodzie. Słyszalne są wtedy jedynie subtelne dźwięki oddechu, bicia serca, czy spokojnych ruchów ciała. Kiedy poruszam się w wodzie, ciało generuje dźwięki hydrodynamiczne. Zestrajam się z wodą. W tym specyficznym stanie skupienia, odczuwam intensywniej swoją samotność i czujność na bodźce. Jest w tym pewnego rodzaju atmosfera melancholii, mroku. Symbol nieustającego, miękkiego ruchu, translacji i transformacji – podobnie jak natura wody, z której w większości zbudowane są nasze ciała, funkcjonuje nasza tożsamość płciowa. Performans podkreśla, że tak jak w wodzie istnieją nurty i prądy, tak samo płeć  jest płynnym i zmiennym aspektem ludzkiego doświadczenia.

• Annika Mikołajko-Osman „Oh, It’s You”

Oh It’s You Aldena Jenksa to monodram na sopran i elektronikę. Jest to studium procesów myślowych, które zachodzą w mózgu człowieka, kiedy spotyka inną osobę. Monodram skonstruowany został na wzór powieści szkatułkowej – jest niczym sztuka w sztuce. Aktorka ma w ręku skrypt. Mimo, że na scenie występuje tylko jedna osoba, w trakcie spektaklu spotkamy znudzoną kelnerkę, kobietę w średnim wieku podczas partyjki brydża, młodziutką chórzystkę, szaloną divę operową oraz usłużną panią domu. W miarę upływu utworu narracja staje się coraz głośniejsza , stopniowo przechodząc do śpiewu. Zmienia się również warstwa elektroniczna – od prostego akompaniamentu aż do kontrapunktującej warstwy słowno- muzycznej.

• Wojciech Rybicki, Julia Hnatów, Przepraszam, W Twojej Zupie Wiśniowej Jest Serce

Spektakl jest to zmierzeniem się z figurą matek niepełnosprawnych dzieci. Próba opowiedzenia o tych pełnych odwagi i determinacji kobietach, przez pryzmat miłości. Tej wykluczonej, pozbawionej dotyku. Tej wiecznie zajętej, lecz też wiecznie walczącej. Tej przepełnionej dumą i nadzieją. Często zepchnięte na margines ludzki, matki, walczą każdego dnia, aby zapewnić swojemu dziecku lepsze jutro. Nie mając czasu dla siebie, zapominając jaka była ich tożsamość przed porodem, bywają je dynie dodatkiem do swoich dzieci. Porzucone przez partnerów, mężów oglądają jak po słowach wyroczni, niepełnosprawność ich dzieci, dokonuje na nich ojcobójstwa. Bez pomocy od społeczeństwa, zapomniane i wyminięte przez sąsiadów na ulicy, są przepełnione wiarą, siłą, i przede wszystkim miłością, skierowaną do ukochanych. Jednak miłość ta pcha je w najbardziej tragiczne pytania. Co się stanie gdy nie będzie już sił? Gdy mnie zabraknie? Czy moje dziecko odnajdzie miłość?

• Sędkowski/ Wiak/ Miętus/ Basiura/ Kawecki/ Kawecka/ Mrowiec „MeatGirls”

Trzyczęściowa instalacja ruchowa teatralna MeatGirls jest alegorycznym ujęciem cyklu życia kobiety w zachodnim kręgu kulturowym wraz z jego immanentną dychotomią. Kobiety, która od życia płodowego wradza się w ramy i kanony, wręcz mityczne archetypy kobiecości, ale której nieświadomość/natura nie przestaje funkcjonować, jakkolwiek oddzielona i zgnieciona mogłaby być. Instalacja składa się z trzech faz: 1. Życie płodowe - inspirowane rozwojem i wchłonięciem jednego z dwojga bliźniąt. 2. Uspołecznianie - czyli przyjmowanie symbolicznych form funkcjonowania połączone pozorną. niezależnością od własnego cienia. 3. zakończenie - wieloznaczne spotkanie/połączenie się bohaterek.

• Forum dyskusyjne
  

• Zakończenie Festiwalu
  

Partner: Staromiejskie Centrum Kultury Młodzieży w Krakowie oraz Rada i Zarząd Dzielnicy I – Stare Miasto